SOĞUK BİR BAKIŞIN ADI’DIR YALNIZLIK
Soğuk bir bakışın adı yalnızlık olsa gerek ki, şehir yalnız şehrin içindekiler yalnız, insanlar yalnızlığı sadece kendilerinde bilirler hâlbuki insana yalnızlık hissini veren yaşatan ve yansıtan yaşadığı şehirdir. Bir yerleşim yeri düşünki içinde ağaçlar var’ var ama duygu yüklenmemiş sevgi verilmemiş aşılanmamış sulanmamış kısaca ağaç fidanı dikildikten sonra ağaç olmayı beklerken mısır çöllerindeki kumların nasıl ki sadece güneşi gördükleri ve yağmura damla damla suya hasret kalması gibi özlemle birilerinin sahip çıkmasını beklerler Yalnızlık bu olsa gerek.
Bir asır yüzyıla tekabül ediyorsa ve bir asır koca bir toplumu bir araya toplayıp yerleşim ve yaşam yeri hazırlıyorsan diktiğin taşlara kocaman yükselen binalara sahip çıkmıyorsan taşlar yalnız binalar yalnızdır, Bir yapı düşününki plan projesini çizdikten sonra temelini sağlam atmıyorsan bina sadece estetik olarak dıştan güzel görkemli bir şekilde gözükür boyalı makyajlıdır ancak işlenmeyecekse işletilmeyecekse tuhaf gelecek ama O betondan taştan olan binada yalnızdır, Nasıl yalnız olur koca bir yapı, bakılmazsa camlarını kırarlar kapılarını çizeler ilginç ilginç yazılar şekiller işlerler, kısaca yalnız olan o yapıyı harabeye çevirirler.
Tarihten günümüze gelen şairlerin mısralarında belirtiği gibi sokaklar boş kalıyorsa sokaklar yalnız caddeler yalnız, bir sokak bir cadde düşünün kaldırım taşlarının sökük olduğu, bankların oturmaya müsait olmadığı yerin adıdır yalnızlık. Yaradan’ın var ettiği her canlının soluduğu nefesi oksijeni, Havası suyu, yaşam yerinin olmasa olmazıdır su havasız hava susuz her ikiside oksijensiz olamayacağı için birer olarak düşünürsek hava yalnız oksijen yalnız su yalnız kuruyan musluklar susuz ve yapayalnız.
Hayatın tabiatında var olan gerçekliktir yalnızlık etrafında onlarca insanlar varken menfaat uğruna tabiri caizse şakşak dönemi bittiğinde umutla beklediğin umudunu bağladığın şahıs ve şahıslar dönmüşlerdir sırtlarını kapatmışlar haberleşmenin yollarını içerideki bir çığlığın sesi olmuştur artık bağırırsın avazın çıktığı kadar bağırırcasına ve anlarsınki hayat değil umut bağladıkların seni yalnızlaşmıştır.
YAZIYA YORUM YAZ